
Milani, kampionati dhe rëndësia e një nga 4 vendet e para
Fitorja kundër Napolit vërtetoi edhe një herë se Milani nuk ka çmësuar se si të luajë futboll dhe se, të paktën deri në fund të këtij sezoni, rosonerët mbeten kampionët në fuqi. Për këtë menduan si Giroud ashtu edhe Saelemaekers, duke drejtuar gishtin nga trengjyrëshi i qepur në gjoks, për të kujtuar fitoret e mëdha të vitit të kaluar. Rievokime të humbura për shkak të disa paraqitjeve nën pritshmëri. Milani mbetet ndër skuadrat më të mira në Serie A. Sigurisht që nuk duhej një super paraqitje në shtëpinë e kryesuesve për ta thënë këtë, por është gjithmonë mirë që kundërshtarët të mos e harrojnë.
Kur flitet për kundërshtarët, ndërmend vijnë menjëherë skuadra si Interi, Juventusi, Roma, Lazio dhe Atalanta me organika për t’u rikthyer në katër vendet e para, të bëra 3 për shkak të super kampionatit të Napolit dhe që tani janë aty me synimin ose të qëndrojnë ose të rikthehen. Megjithatë, në letër, sa nga këto skuadra të lartpërmendura janë vërtetë më të fortë se Milani i Stefano Piolit? Nëse përjashtojmë faktorin fushë, gjithmonë një gjyqtar të drejtë, cilësia e lojtarëve të pranishëm nuk e kalon atë të rosonerëve.
Kjo nuk është arsye për t’u mburrur, nuk do të ishim këtu duke shkruar krahasime mes Giroud dhe Lukaku, Leao dhe Di Maria apo Tonalit dhe Milinkoviç-Savic, por kemi të bëjmë me vlerësimin e përgjithshëm të pastër dhe të thjeshtë të skuadrave, një tjetër pretekst që duhet të udhëheqë Milanin për të përfunduar në një nga katër vendet e para. Moskualifikimi në Champions League do të nënkuptonte një hap të madh pas të paktën 3 hapave përpara vetëm vitin e kaluar. Do të shkaktonte ndërprerjen e një zhvillimi ekonomik që deri tani ka çuar në anulimin gati të një bilanc të gjatë negativ. Për më tepër, kjo do të kishte edhe efekte negative në treg, pasi do të zvogëlonte diapazonin e buxhetit.
Champions League është shtëpia e Milanit dhe mundësia për të kaluar në gjysmëfinale është një tablo shumë e bukur dhe magjepsëse. E megjithatë, nuk mund dhe nuk duhet të harrojmë se sa i rëndësishëm është edhe kampionati, një urë e mesme që sjell gjithmonë kënaqësi të madhe dhe se sa kjo mund të jetë thelbësore për të ardhmen e vetë klubit. Që kundër Empolit do të duhet të rinisemi fuqishëm, duke mundur të surfojmë mbi valën e entuziazmit të fitores në Napoli. Një varg fitoresh do të siguronte që ne të arrijmë në ndeshjet kundër Lazios dhe Romës jo vetëm si favoritë, por edhe me këmbë dhe kokë më të fortë. Pa harruar se në ditën e parafundit ka një ndeshje të madhe jashtë fushe kundër Juventusit