Edhe dy pikë të çuara dëm. 48 orë pas barazimit në ekstrem me Romën, përshtypja e humbjes së një mundësie të madhe për t’i dhënë një shtysë të fortë garës Champions League, e cila, pa marrë parasysh se çfarë do të vendosin gjykatësit e gjykatës federale për Juventusin, mbetet shumë e hapur. Milani, në Olimpico, u tërhoq nga loja moslojë e Romës, me zgjedhjen e Stefano Piolit për të ngushtuar më tej fushën me pozicionet e brendshme të Theo Hernandez dhe Brahim Diaz.
Një zgjidhje që nuk dha rezultat përsa i përket produktivitetit, sepse bllokimi kaq shumë i hapësirave i bëri të që kombinimet e shpejta të kërkuara dhe thuajse asnjëherë të arrira në buzë të zonës së penalltisë. Shumë pak hapësirë për të kërkuar trekëndësha të shpejtë, Giroud shumë i pasaktë në anë ose shumë i largët nga shokët kur mund të tërhiqeshin. Kështu edhe Rafa Leao paksa i acaruar, në harkun e disa pjesëve të ndeshjes, përmbi mosndryshimin e kuadrit taktik të lojës, aq sa Milani u bë i rrezikshëm vetëm kur, më në fund, Rafa u vendos në izolim me Celikun ose Mancinin.
Kremoneze dhe Lacio do të duhet të përballen me një tjetër qëndrim. Sepse pasnesër do të jetë një tjetër ndeshje e çmendur. Sepse “Kremo” ndoshta do të luajë duke bërë barrikada dhe Milani, këto ndeshje, i vuan tmerrësisht shumë. Nuk do të ketë vend për një turnover të madh, e thotë renditja se cilat janë nevojat. Diçka mund të ndryshohet në mbrojtje, ku Tomori do të mungojë akoma për shkak të skualifikimit, por që nga mesfusha ashtu dhe në sulm, me përjashtim ndoshta të Saelemaekers për Brahim Diaz, nuk ka shumë për të shpikur.
Pikat tani peshojnë tmerrësisht, më 2023 janë vetëm 17 të fituara në 24 ndeshje. Po luajmë me zjarrin me gjysmëfinalen e Champions League, e cila rrezikon të jetë më tepër një shteruese energjie sesa një boost, duke qenë se hapa të gabuara në kampionat nuk mund t’i përballojmë më. Që mesazhi të kalojë me zë të lartë e të fortë, sepse moskualifikimi për në edicionin e ardhshëm të Champions League do të ishte një dëm shumë i madh për merkaton dhe financat e klubit. Të ëndërrosh nuk shërben për asgjë nëse rizgjimi është traumatik dhe të paraqet një realitet krejt të ndryshëm nga sa e imagjinohet.
Mbi rinovimin e Leaos, si redaksi, nuk kemi shënuar ndonjë progres kaq të bujshëm siç është raportuar ditët e fundit. Pa vënë aspak në dyshim punën dhe lajmet e kolegëve, mua personalisht më duket se palët janë ende në punë me indeksin e aksioneve që një ditë rritet e tjetrën bie.
Është e qartë se Milani dëshiron ta mbajë Leaon dhe dëshiron t’i japë atij pagën që meriton, por duhet qartësi nga shoqëruesit e tij edhe përsa i përket “Çështjes Sporting”. Ashtu siç do të nevojitet një rithemelim i plotë i repartit sulmues, duke filluar nga qendërsulmuesit, sepse sot, pas Olivier Giroud, ka një boshllëk të madh teknik mes një Origi apatik prej një viti dhe një Ibrahimoviçi, tek i cili nuk mund të mbështetesh më. Dhe së fundi, Marco Sportiello ka firmosur kontratën që do ta lidhë me Milanin për sezonet e ardhshme.